Wednesday, July 28, 2010

منتخبی از مبحث دوازدهم ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا) - بخش اول

مسئولیت ایمنی
1- در هر کارگاه ساختمانی، کارفرما موظف است اقدامات لازم به منظور حفظ و تامین ایمنی عمومی را به عمل آورد.
2- هرگاه یک یا چند کارفرما یا افرادخویش فرما بطور همزمان، در یک کارگاه ساختمانی مشغول به کار باشند، هر کارفرما در محدوده پیمان خود مسئول اجرای مقررات ایمنی و حفاظت کار خواهد بود و کار فرمایانی که بطور هم زمان در یک کارگاه ساختمانی مشغول فعالیت هستند، باید در اجرای مقررات مذکور با یکدیگر همکاری نمایند و صاحب کار یا پیمانکار اصلی مسئول ایجاد هماهنگی بین آنهاست.
3- کارفرمایان کارگاههای ساختمانی موظف اند براساس مقررات این مبحث برای تامین حفاظت، سلامت و بهداشت کارگران خود در محل کار وسایل و امکانات لازم را تهیه و در اختیار آنها قرار داده و چگونگی کاربرد این وسایل را به آنان بیاموزد و در مورد کاربرد وسایل و رعایت مقررات مذکور نظارت نمایند. کارگران نیز ملزم به استفاده و نگهداری از وسایل مذکور و اجرای دستورالعمل های مربوطه خواهند بود.
4- در صورت احتمال وقوع حادثه، کارفرما موظف است فورا کار را متوقف،کارگران را از محل احتمال وقوع حادثه دور و نسبت به رفع خطر اقدام نماید.
5- کارفرما نباید به هیچ کارگری اجازه دهد که خارج از ساعت عادی کار، در محل کار به تنهایی مشغول کار باشد. در صورت انجام کار در ساعت غیر عادی، باید روشنایی کافی و امکان برقراری ارتباط و کلیه سرویس های مورد نیاز کارگران فراهم شود.
6- مهندس ناظر موظف به نظارت بر عملیات ساختمانی می باشد. هرگاه مهندس ناظر در ارتباط با نحوه عملیات ساختمانی مواردی را خلاف این مبحث و یا ایرداتی که احتمال وقوع حادثه را در بر داشته باشد، مشاهده نماید باید ضمن اعلام کتبی به کارفرما مراتب را به مقام رسمی ساختمان نیز اعلام نماید.
ایمنی عمومی
کلیات
1- مسدود یا محدود نمودن پیاده روها و معابر عمومی و سایر فضاهای عمومی، برای انبار کردن مصالح یا انجام عملیات ساختمانی موارد زیر امکان پذیر می باشد:
الف- وسایل، تجهیزات و مصالح ساختمانی باید در جایی قرار داده شوند که حوادثی برای عابرین، وسایل نقلیه، تاسیسات عمومی و ساختمانهای مجاور به وجود نیاورند. مصالح و وسایل فوق شبها نیز باید به وسیله علائم درخشان و چراغهای قرمز احتیاط مشخص شوند.
ب- در مواردی که نیاز به تخلیه مصالح ساختمانی در معابر عمومی یا مجاور آن باشد، باید مراقبت کافی به منظور جلوگیری از لغزش، فرو ریختن یا ریزش احتمالی آنها به عمل آید.
ج- در مواردی که پایه های داربست در معابر عمومی قرار گیرد، باید با استفاده از وسایل موثر از جابجا شدن و حرکت پایه های آن جلوگیری شود.
2- هنگامی که بر اثر انجام عملیات ساختمانی خطری متوجه رفت و آمد عابرین یا اتومبیلها باشد، باید با کسب نظر از مراجع ذیربط یک یا چند مورد از موارد زیر به کار گرفته شود:
الف: گماردن یک یا چند نگهبان با پرچم اعلام خطر
ب: نصب چراغهای چشمک زن یا علایم شبرنگ یا قرار دادن نرده های حفاظتی متحرک در فاصله مناسب از محوطه خطر.
ج: نصب علایم آگاهی دهنده و وسایل کترل مسیر.
د: ایجاد سازه های حفاظتی محصور کننده.
3- در موارد زیر احداث راهروی سرپوشیده موقت در راه عبور عمومی و تمام طول ساختمان الزامی است:
الف: در صورتیکه فاصله ساختمان در دست تخریب از معابر عمومی کمتر از 40 درصد ارتفاع آن باشد
ب: در صورتیکه فاصله ساختمان در دست احداث یا تعمیر و بازسازی از معابر عمومی کمتر از 25 درصد ارتفاع آن باشد.

No comments: