مترجم : آقاي مهندس كاوه احمديان تازه محله
لامپ هاي هالوژن نو يا كار كرده را نبايد با دست لمس كرد. چربي و اسيدهايي كه بر روي انگشتان دست وجود دارند به سطح حباب كوارتز لامپ منتقل شده و در طي عملكرد لامپ احتمال وقوع ترك و خرابي زودرس لامپ وجود خواهد داشت.
وقتي كه لامپ هاي هالوژن به انتهاي عمر خود رسيدند ، بايد در مخازن مقاومي شكسته شوند تا تكه هاي حباب كوارتز داخل مخزن باشند. گاز پر شده در لامپ هالوژن حاوي مقدار كمي مواد سمي است و لذا مقدار زيادي از اين لامپ ها بايد در محيطي كه بخوبي تهويه مي شوند ، شكسته شوند.
لامپ هاي حاوي موادي سمي نظير كادميم، جيوه و سرب هستند. كادميم كاهش نمي يابد و نمي توان آن را از بين برد. آلودگي ناشي از كادميم يك موضوع جدي است چرا كه اين ماده بر تمام بخش هاي طبيعت تأثير مي گذارد.
كادميم براي انسان و برخي گونه هاي آبزي خطرناك است و مي توان از طريق بسياري از حامل هاي طبيعي جا به جا شود. چنانچه كادميم به روش مناسبي در يك سايت دفع زباله ، نگهداري نشود، مي توان جذب خاك شده و از آنجا توسط گياهان جذب شده و وارد چرخه غذايي شود. كادميم پس از جذب باعث آسيب ريدن به كبد، كليه و مغز مي شود.
در حالت كلي جيوه از بين نمي رود و نمي تواند در خاك باقي بماند و منابع آب را آلوده كند ، جيوه در دماي پايين به تدريج و در دماهاي بالتر به سرعت تبخير مي شود. افراد در اثر تنفس جيوه و يا تماس پوستي با آن دجار آسيب مي شوند كه معمولاً اثر خود را به صورت خارش هاي جلدي نشان مي دهد. چنانچه جيوه جذب بدن شود ، در كبد و كليه ها انباشته مي شود.
لامپ هاي بخار سديم تا زماني كه لامپ به درستي شكسته شده و سديم خنثي شود ، داراي خطر آتش سوزي و انفجار هستند. علاوه بر اين ، نگهداري لامپ هاي بخار سديم به دليل ماهيت هيدروژنيك سديم كه رطوبت را از هوا جذب مي كند، خطرناك است. در محيط هاي مرطوب، سديم مي تواند رطوبت را به ميزان كافي جذب كند تا لامپ گرم شده و شعله ور شود. چنانچه اين امر اتفاق بيافتد، واكنش شيميايي آب با سديم منجر به توليد هيدروكسيد سديم كه يك ماده خورنده است و هيدروژن كه آتش زا است مي شود. انرژي مورد نياز براي شعله ور ساختن هيدروژن تقريباً ³ ˉ100*2 ژول است. از نظر حجمي ، مخلوط 4 درصدي هيدروژن و هوا شرايط قابل اشتعال را فراهم مي سازند. آتش گرفتن مخلوط هيدروژن و هوا در حجم زياد منجر به ايجاد انفجار مي شود.
در صورت شكسته شدن لامپ هاي فلورسنت كه همان لامپ هاي بخار جيوه كم فشار هستند پودرهايي از آنها به بيرون مي ريزد. چنين پودرهايي در طي عملكرد لامپ آلوده به جيوه شده اند و لذا از ورود چنين پودرهايي به سيستم تنفسي بايد اجتناب شود.
جيوه در دماي محيطي بخار مي شود. بنابراين لامپ شكسته شده بخار جيوه و جيوه مايع را آزاد مي سازد ، با اينكه مقدار جيوه آزاد شده نسبتاً پايين است، ممكن است طي يك فرآيند بي هوا به متيل جيوه تبديل شود كه بسيار سمي است. دفع لامپ ها مي بايست طبق اساتانداردهاي زير صورت بگيرد :
قانون كنترل مواد خطرناك براي سلامتي
Control of substances hazardous to health regulations 1994.
قانون كنترل مواد خطرناك براي سلامتي و كنترل مواد سرطانزا : قانون اجرايي كنترل مواد خطرناك براي سلامتي.
Control of substances hazardous to health and control of carcinogenic substances : control of substances hazardous to health regulations ( L5) 1994.
قوانين دفع مواد ويژه
Special waste regulations 1996.
لامپ هاي هالوژن نو يا كار كرده را نبايد با دست لمس كرد. چربي و اسيدهايي كه بر روي انگشتان دست وجود دارند به سطح حباب كوارتز لامپ منتقل شده و در طي عملكرد لامپ احتمال وقوع ترك و خرابي زودرس لامپ وجود خواهد داشت.
وقتي كه لامپ هاي هالوژن به انتهاي عمر خود رسيدند ، بايد در مخازن مقاومي شكسته شوند تا تكه هاي حباب كوارتز داخل مخزن باشند. گاز پر شده در لامپ هالوژن حاوي مقدار كمي مواد سمي است و لذا مقدار زيادي از اين لامپ ها بايد در محيطي كه بخوبي تهويه مي شوند ، شكسته شوند.
لامپ هاي حاوي موادي سمي نظير كادميم، جيوه و سرب هستند. كادميم كاهش نمي يابد و نمي توان آن را از بين برد. آلودگي ناشي از كادميم يك موضوع جدي است چرا كه اين ماده بر تمام بخش هاي طبيعت تأثير مي گذارد.
كادميم براي انسان و برخي گونه هاي آبزي خطرناك است و مي توان از طريق بسياري از حامل هاي طبيعي جا به جا شود. چنانچه كادميم به روش مناسبي در يك سايت دفع زباله ، نگهداري نشود، مي توان جذب خاك شده و از آنجا توسط گياهان جذب شده و وارد چرخه غذايي شود. كادميم پس از جذب باعث آسيب ريدن به كبد، كليه و مغز مي شود.
در حالت كلي جيوه از بين نمي رود و نمي تواند در خاك باقي بماند و منابع آب را آلوده كند ، جيوه در دماي پايين به تدريج و در دماهاي بالتر به سرعت تبخير مي شود. افراد در اثر تنفس جيوه و يا تماس پوستي با آن دجار آسيب مي شوند كه معمولاً اثر خود را به صورت خارش هاي جلدي نشان مي دهد. چنانچه جيوه جذب بدن شود ، در كبد و كليه ها انباشته مي شود.
لامپ هاي بخار سديم تا زماني كه لامپ به درستي شكسته شده و سديم خنثي شود ، داراي خطر آتش سوزي و انفجار هستند. علاوه بر اين ، نگهداري لامپ هاي بخار سديم به دليل ماهيت هيدروژنيك سديم كه رطوبت را از هوا جذب مي كند، خطرناك است. در محيط هاي مرطوب، سديم مي تواند رطوبت را به ميزان كافي جذب كند تا لامپ گرم شده و شعله ور شود. چنانچه اين امر اتفاق بيافتد، واكنش شيميايي آب با سديم منجر به توليد هيدروكسيد سديم كه يك ماده خورنده است و هيدروژن كه آتش زا است مي شود. انرژي مورد نياز براي شعله ور ساختن هيدروژن تقريباً ³ ˉ100*2 ژول است. از نظر حجمي ، مخلوط 4 درصدي هيدروژن و هوا شرايط قابل اشتعال را فراهم مي سازند. آتش گرفتن مخلوط هيدروژن و هوا در حجم زياد منجر به ايجاد انفجار مي شود.
در صورت شكسته شدن لامپ هاي فلورسنت كه همان لامپ هاي بخار جيوه كم فشار هستند پودرهايي از آنها به بيرون مي ريزد. چنين پودرهايي در طي عملكرد لامپ آلوده به جيوه شده اند و لذا از ورود چنين پودرهايي به سيستم تنفسي بايد اجتناب شود.
جيوه در دماي محيطي بخار مي شود. بنابراين لامپ شكسته شده بخار جيوه و جيوه مايع را آزاد مي سازد ، با اينكه مقدار جيوه آزاد شده نسبتاً پايين است، ممكن است طي يك فرآيند بي هوا به متيل جيوه تبديل شود كه بسيار سمي است. دفع لامپ ها مي بايست طبق اساتانداردهاي زير صورت بگيرد :
قانون كنترل مواد خطرناك براي سلامتي
Control of substances hazardous to health regulations 1994.
قانون كنترل مواد خطرناك براي سلامتي و كنترل مواد سرطانزا : قانون اجرايي كنترل مواد خطرناك براي سلامتي.
Control of substances hazardous to health and control of carcinogenic substances : control of substances hazardous to health regulations ( L5) 1994.
قوانين دفع مواد ويژه
Special waste regulations 1996.
No comments:
Post a Comment