يكي از مخاطرات تأسيسات الكتريكي، آتش سوزي است. كه در صورت اتفاق خسارت گسترده اي به بار خواهد آورد. بهاي گزاف تأسيسات ، احتمال خسارت به كارخانه هايي كه اغلب اوقات داراي اهميت حياتي براي تأمين برق كارخانه ها و دستگاه هايي كه بايد به طور دايم كار كنند هستند و تضمين عدم قطع عمليات خدمات همگاني در هنگام نياز به كمك و حفاظت و استفاده سريع و ايمن از دستگاه هاي خاموش كننده آتش از اين جمله مي باشند. ايمني خود كارگران نيز بستگي به محافظت از دستگاه ها دارد. علل آتش سوزي هاي ناشي از برق عبارتند از : گرم شدن بيش از اندازه عايق بندي ، ايجاد قوس بين رساناها و انفجارهاي ناشي از بد كار كردن دستگاه.
موادي كه براي خاموش كردن آتش به كار مي روند ، افزايش درجه حرارت مواد قابل احتراق را محدود و سپس آن ها را خنك مي كنند. از وسايل خاموش كننده ثابت و متحرك هر دو مي توان استفاده كرد ، متداول ترين فنون عبارتند از : پاشيدن آب ، پاشيدن مايعاتي كه نقطه جوش آن ها خيلي پايين است. پودر مواد شيميايي ، مثل بي كربنات سديم و گاز چون دي اكسيد كربن كه مي توان آن را وارد مدار بسته كرد. براي جلوگيري از گرم شدن بيش از اندازه ترانسفورماتورها مي توان روغن عايق را تعويض كرد. بايد در نظر داشت موقعي كه آتش سوزي شروع مي شود ، دستگاه هنوز داراي برق است ، وبنابراين موادي كه روي آتش پاشيده مي شوند، نبايد خود رساناي برق باشند. مواد خاموش كننده مثل كف ها ، ممكن است داراي عمل خورندگي روي قطعات و تأسيسات مدار باشند ، و نبايد از آن ها استفاده شود. مواد خاموش كننده نبايد سمي باشند ، يا در صورتي تماس با شعله آتش مواد سمي آزد كنند.
براي مبارزه با آتش سوزي مقررات استانداردي وجود دارد. براي جلوگيري از گسترش آتش بايد اقدام فوري صورت گيرد. موادي كه براي پاشش استفاده مي شوند نبايد رسانا باشند. كاركنان آتش نشاني بايد مجهز به دستگاه تنفسي مناسب باشند ، زيرا مواد عايق بر اثر آتش تجزيه شوند ممكن است دودهاي سمي آزاد كنند. براي مبرزه با آتش در يك كارخانه مي توان وسايل خودكار نصب كرد.
اگر مبارزه با آتش به وسيله وسايل دستي انجام مي گيرد بايد خيلي سريع شروع بشود. براي مبارزه با آتش سوزي بايد دستورالعمل هاي لازم تهيه و تمرينات آموزشي دوره اي براي كاركنان ترتيب داده شود. براي اين منظور بايد :
1- جريان برق قطع شود ؛
2- دستكش هاي عايق پوشيده شود ؛
3- سپس به آتش حمله گردد.
موادي كه براي خاموش كردن آتش به كار مي روند ، افزايش درجه حرارت مواد قابل احتراق را محدود و سپس آن ها را خنك مي كنند. از وسايل خاموش كننده ثابت و متحرك هر دو مي توان استفاده كرد ، متداول ترين فنون عبارتند از : پاشيدن آب ، پاشيدن مايعاتي كه نقطه جوش آن ها خيلي پايين است. پودر مواد شيميايي ، مثل بي كربنات سديم و گاز چون دي اكسيد كربن كه مي توان آن را وارد مدار بسته كرد. براي جلوگيري از گرم شدن بيش از اندازه ترانسفورماتورها مي توان روغن عايق را تعويض كرد. بايد در نظر داشت موقعي كه آتش سوزي شروع مي شود ، دستگاه هنوز داراي برق است ، وبنابراين موادي كه روي آتش پاشيده مي شوند، نبايد خود رساناي برق باشند. مواد خاموش كننده مثل كف ها ، ممكن است داراي عمل خورندگي روي قطعات و تأسيسات مدار باشند ، و نبايد از آن ها استفاده شود. مواد خاموش كننده نبايد سمي باشند ، يا در صورتي تماس با شعله آتش مواد سمي آزد كنند.
براي مبارزه با آتش سوزي مقررات استانداردي وجود دارد. براي جلوگيري از گسترش آتش بايد اقدام فوري صورت گيرد. موادي كه براي پاشش استفاده مي شوند نبايد رسانا باشند. كاركنان آتش نشاني بايد مجهز به دستگاه تنفسي مناسب باشند ، زيرا مواد عايق بر اثر آتش تجزيه شوند ممكن است دودهاي سمي آزاد كنند. براي مبرزه با آتش در يك كارخانه مي توان وسايل خودكار نصب كرد.
اگر مبارزه با آتش به وسيله وسايل دستي انجام مي گيرد بايد خيلي سريع شروع بشود. براي مبارزه با آتش سوزي بايد دستورالعمل هاي لازم تهيه و تمرينات آموزشي دوره اي براي كاركنان ترتيب داده شود. براي اين منظور بايد :
1- جريان برق قطع شود ؛
2- دستكش هاي عايق پوشيده شود ؛
3- سپس به آتش حمله گردد.
No comments:
Post a Comment