با تشكر از آقاي دكتر علي عسگري
بر اساس آخرین ارزیابی سازمان ملل از آمارهای افراد کشته شده در بحرانهای دهه اول قرن بیست و یکم زلزله در صدر بحرانهایی که بیشترین تلفات انسانی را در بر داشته است قرار گرفته است. در این دهه در حدود 60 درصد افرادی که در اثر بحرانها کشته شده اند در اثر زلزله جان خود را از دست داده اند. زلزله همچنان درصد بالایی از جمعیت جهان را تهدید می نماید. بر اساس شواهد موجود 8 شهر از 10 شهر بزرگ دنیا بر روی گسلهای زلزله قرار دارند. بنابر این سرمایه گذاری برای کاهش تلفات و خسارات زلزله سرمایه گذاری بسیار مهمی است. خطر زمین لزره خطری دائمی است و نمی توان آن را به فراموشی سپرد.
بر اساس آمار منتشر شده در مجموع 3852 بحران ثبت شده در بانک بین المللی بحرانها در دهه اول قرن میلادی جاری در حدود 780 هزار نفر کشته شده و بیش از دو میلیارد نفر متاثر شده و بیش از 960 میلیارد دلار خسارت ببار آمده است.
از نظر منطقه ای، آسیا با داشتن بیش از 85 درصد کشته شدگان بالاترین سهم را داشته است که درصد قابل توجهی از آن مربوط به سونامی سال 2004 میلادی می باشد که در آن بیش از 226408 نفر جان خود را از دست دادند. در این منطقه همچنین در اثر طوفان نارجیس در سال 2008 بیش از 138366 نفر در میانمار و در زلزله 2008 چین در حدود 87476 نفر و در زلزله پاکستان در سال 2005 در حدود 72210 نفر قربانی شدند.
بعد از زلزله ها طوفانها با 22 درصد و آب و هوای گرم و غیر متعارف با 11 درصد تعداد کشته شدگان در رده های بعدی قرار داشته اند.
متوسط نرخ مرگ و میر در اثر بحرانها در این دهه 78000 نفر در سال بوده است که در مقایسه با رقم 43000 نفر در سال برای دهه آخر قرن بیستم نشان دهنده افزایش ثابل توجه در نرخ سالانه مرگ و میر در اثر بحرانها می باشد. البته این لزوما به معنای نرخ صعودی مرگ و میرها نمی باشد چون در دهه های قبل نیز متوسط نرخ مرگ و میر سالانه به این حدود رسیده بوده است. مثلا در دهه 80 این رقم نزدیک 75000 نفر بوده است. در این دهه متوسط خسارات سالانه بحرانها در حدود 96 میلیارد دلار بوده است.
* این مطلب خلاصه ای از گزارش " استراتژی بین المللی برای کاهش بحرانها " است که در وب سایت این سازمان منتشر شده است: http://www.unisdr.org/news/v.php?id=12470
بر اساس آخرین ارزیابی سازمان ملل از آمارهای افراد کشته شده در بحرانهای دهه اول قرن بیست و یکم زلزله در صدر بحرانهایی که بیشترین تلفات انسانی را در بر داشته است قرار گرفته است. در این دهه در حدود 60 درصد افرادی که در اثر بحرانها کشته شده اند در اثر زلزله جان خود را از دست داده اند. زلزله همچنان درصد بالایی از جمعیت جهان را تهدید می نماید. بر اساس شواهد موجود 8 شهر از 10 شهر بزرگ دنیا بر روی گسلهای زلزله قرار دارند. بنابر این سرمایه گذاری برای کاهش تلفات و خسارات زلزله سرمایه گذاری بسیار مهمی است. خطر زمین لزره خطری دائمی است و نمی توان آن را به فراموشی سپرد.
بر اساس آمار منتشر شده در مجموع 3852 بحران ثبت شده در بانک بین المللی بحرانها در دهه اول قرن میلادی جاری در حدود 780 هزار نفر کشته شده و بیش از دو میلیارد نفر متاثر شده و بیش از 960 میلیارد دلار خسارت ببار آمده است.
از نظر منطقه ای، آسیا با داشتن بیش از 85 درصد کشته شدگان بالاترین سهم را داشته است که درصد قابل توجهی از آن مربوط به سونامی سال 2004 میلادی می باشد که در آن بیش از 226408 نفر جان خود را از دست دادند. در این منطقه همچنین در اثر طوفان نارجیس در سال 2008 بیش از 138366 نفر در میانمار و در زلزله 2008 چین در حدود 87476 نفر و در زلزله پاکستان در سال 2005 در حدود 72210 نفر قربانی شدند.
بعد از زلزله ها طوفانها با 22 درصد و آب و هوای گرم و غیر متعارف با 11 درصد تعداد کشته شدگان در رده های بعدی قرار داشته اند.
متوسط نرخ مرگ و میر در اثر بحرانها در این دهه 78000 نفر در سال بوده است که در مقایسه با رقم 43000 نفر در سال برای دهه آخر قرن بیستم نشان دهنده افزایش ثابل توجه در نرخ سالانه مرگ و میر در اثر بحرانها می باشد. البته این لزوما به معنای نرخ صعودی مرگ و میرها نمی باشد چون در دهه های قبل نیز متوسط نرخ مرگ و میر سالانه به این حدود رسیده بوده است. مثلا در دهه 80 این رقم نزدیک 75000 نفر بوده است. در این دهه متوسط خسارات سالانه بحرانها در حدود 96 میلیارد دلار بوده است.
* این مطلب خلاصه ای از گزارش " استراتژی بین المللی برای کاهش بحرانها " است که در وب سایت این سازمان منتشر شده است: http://www.unisdr.org/news/v.php?id=12470
No comments:
Post a Comment