ترجمه : آقاي مهندس محمد مهدي حيدريراهكارهاي حفاظت كابل ها در برابر حمله موريانه ها و مورچه ها بي شمارند. از جمله :
الف) استفاده از انواع سموم و حشره كش ها : سم پاشي محل نصب كابل و كاربرد اين سموم در مواد روكش
ب) استفاده از انواع نوارهاي فلزي : اين نوارها به صورت مارپيچ روي كابل پيچيده مي شوند و به وسيله روكش ديگري محافظت مي گردند.
ج) استفاده از تركيبات شيميايي به عنوان مواد روكش : انواع مختلفي از pvc ها ، پلي پروپيلن ها ، پلي اورتان ها، نايلون و روكش هاي استيل كه بعضي از آنها با افزودني ها و پكننده هاي مختلف جهت به دست آوردن خواص فيزيكي لازم غني مي شوند.
بيشتر سم ها و حشره كش ها اصولاً به علت زياد بودن گونه هاي موريانه و تعدد لانه هاي آنها با شكست رو به رو شده اند. از طرفي به علت اثرات زيست محيطي، قوانين محيط زيست مانع از استفاده از سم ها و حشره كش ها شده است.
در نتيجه استفاده از مواد شيميايي در روكش كابل دائمي شده است. اما، اضافه كردن چنين موادي به سطح روكش كابل ها ، چگونگي پراكندگي ( توزيع ) و مقدار اين مواد مسائل تكنيكي خاص را به همراه دارد كه استفاده را كمي مشكل تر كرده است.
قبل از كاربرد روكش هاي نايلوني ، روكشي كه نسبتاً موفق بوده، پارچه هاي كنفي قير مالي شده است كه به صورت روكش بر روي كابل كشيده مي شوند. يك راه ديگر گريس مالي كردن روكش كابل ها است كه در عمل روش مناسبي نيست.
در مورد آسيب به كابل هايي كه با نوار فلزي محافظت مي شوند نيز مواردي گزارش شده است. هر گاه نوار فلزي سوراخ شود يا در محل مفصل برداشته شود، مسير خوبي است كه موريانه ها روكش را مورد حمله قرار دهند. مطلب جالب اينكه مورچه ها ماده خورنده اي شامل اسيد فرميك با غلظت 50% ترشح مي كنند كه سبب خوردگي اين نوارهاي فلزي مي شود. مطالعات نشان مي دهند نايلون 6 و هم بسپارهاي استيلن ( CH3CO ) به علت خوردگي ناشي از اين اسيد به صورت لايه لايه در مي آيند و در بعضي موارد تاول هايي در سطح آنها – به علت جذب آب – ظاهر مي شوذد اين موضوع اميد كمي را كه استفاده از اين مواد ( نايلون6 ) گزينه مناسبي است نيز از بين برده است.
فقط استفاده از لايه اي از نايلون11 ( Polyamide Caneamide ) يا نايلون 12 ( Polylaurellactum ) بر روي روكش كابل از نظر اقتصادي و محيطي به شرط صاف و نرم بودن آن مؤثر بوده است. استفاده از اين روش در سال 1968 شروع شده و گزارش ها حاكي از موفقيت آن است. اين موضوع روشن مي كند كه گاز گرفتن تركيبي از مواد سخت و نرم براي حشرات مشكل است. در بعضي موارد براي جلوگيري از آسيب احتمالي به روكش نايلوني در هنگام نصب از روكش هاي موقت ديگري استفاده مي شود.
اگر كابل خيلي زياد خم شود و ضخامت روكش نايلوني آن كم باشد، ممكن است اين روكش در قسمت خم شده كابل موج دار شود و اين وضعيت نقطه خوبي براي حمله موريانه ها به كابل است ( سطح ناهموار ). تحقيقات نشان مي دهند كه حداقل ضخامت 3/0 ميلي متر براي روكش هاي نايلوني، ضخامت مناسبي است.
مي توان كابل ها را از حمله موريانه ها و مورچه ها با سطح صاف، سخت و با كمترين خمش و با استفاده از مواد شيميايي مناسب محافظت كرد. بايد مراقب بود كه در طول ساخت، كار با كابل و نصب آن، سطح كابل آسيب نبيند.
استفاده از روكش ( Over jacket ) ارزان از جنس نايلون با ضخامت كافي مناسب ترين و موفق ترين روش در حفاظت كابل ها از حمله مورچه ها است.
منبع : Belden Technical Bulletin
الف) استفاده از انواع سموم و حشره كش ها : سم پاشي محل نصب كابل و كاربرد اين سموم در مواد روكش
ب) استفاده از انواع نوارهاي فلزي : اين نوارها به صورت مارپيچ روي كابل پيچيده مي شوند و به وسيله روكش ديگري محافظت مي گردند.
ج) استفاده از تركيبات شيميايي به عنوان مواد روكش : انواع مختلفي از pvc ها ، پلي پروپيلن ها ، پلي اورتان ها، نايلون و روكش هاي استيل كه بعضي از آنها با افزودني ها و پكننده هاي مختلف جهت به دست آوردن خواص فيزيكي لازم غني مي شوند.
بيشتر سم ها و حشره كش ها اصولاً به علت زياد بودن گونه هاي موريانه و تعدد لانه هاي آنها با شكست رو به رو شده اند. از طرفي به علت اثرات زيست محيطي، قوانين محيط زيست مانع از استفاده از سم ها و حشره كش ها شده است.
در نتيجه استفاده از مواد شيميايي در روكش كابل دائمي شده است. اما، اضافه كردن چنين موادي به سطح روكش كابل ها ، چگونگي پراكندگي ( توزيع ) و مقدار اين مواد مسائل تكنيكي خاص را به همراه دارد كه استفاده را كمي مشكل تر كرده است.
قبل از كاربرد روكش هاي نايلوني ، روكشي كه نسبتاً موفق بوده، پارچه هاي كنفي قير مالي شده است كه به صورت روكش بر روي كابل كشيده مي شوند. يك راه ديگر گريس مالي كردن روكش كابل ها است كه در عمل روش مناسبي نيست.
در مورد آسيب به كابل هايي كه با نوار فلزي محافظت مي شوند نيز مواردي گزارش شده است. هر گاه نوار فلزي سوراخ شود يا در محل مفصل برداشته شود، مسير خوبي است كه موريانه ها روكش را مورد حمله قرار دهند. مطلب جالب اينكه مورچه ها ماده خورنده اي شامل اسيد فرميك با غلظت 50% ترشح مي كنند كه سبب خوردگي اين نوارهاي فلزي مي شود. مطالعات نشان مي دهند نايلون 6 و هم بسپارهاي استيلن ( CH3CO ) به علت خوردگي ناشي از اين اسيد به صورت لايه لايه در مي آيند و در بعضي موارد تاول هايي در سطح آنها – به علت جذب آب – ظاهر مي شوذد اين موضوع اميد كمي را كه استفاده از اين مواد ( نايلون6 ) گزينه مناسبي است نيز از بين برده است.
فقط استفاده از لايه اي از نايلون11 ( Polyamide Caneamide ) يا نايلون 12 ( Polylaurellactum ) بر روي روكش كابل از نظر اقتصادي و محيطي به شرط صاف و نرم بودن آن مؤثر بوده است. استفاده از اين روش در سال 1968 شروع شده و گزارش ها حاكي از موفقيت آن است. اين موضوع روشن مي كند كه گاز گرفتن تركيبي از مواد سخت و نرم براي حشرات مشكل است. در بعضي موارد براي جلوگيري از آسيب احتمالي به روكش نايلوني در هنگام نصب از روكش هاي موقت ديگري استفاده مي شود.
اگر كابل خيلي زياد خم شود و ضخامت روكش نايلوني آن كم باشد، ممكن است اين روكش در قسمت خم شده كابل موج دار شود و اين وضعيت نقطه خوبي براي حمله موريانه ها به كابل است ( سطح ناهموار ). تحقيقات نشان مي دهند كه حداقل ضخامت 3/0 ميلي متر براي روكش هاي نايلوني، ضخامت مناسبي است.
مي توان كابل ها را از حمله موريانه ها و مورچه ها با سطح صاف، سخت و با كمترين خمش و با استفاده از مواد شيميايي مناسب محافظت كرد. بايد مراقب بود كه در طول ساخت، كار با كابل و نصب آن، سطح كابل آسيب نبيند.
استفاده از روكش ( Over jacket ) ارزان از جنس نايلون با ضخامت كافي مناسب ترين و موفق ترين روش در حفاظت كابل ها از حمله مورچه ها است.
منبع : Belden Technical Bulletin
No comments:
Post a Comment