انجام تعمیرات دوره ای پیشگیرانه یا براساس بررسی و تحلیل وضعیت داده ها CBM (Condition Based Maintenance) و یا ریسک پذیری (Risk Based Maintenance) RBM قابل اجرا می باشد . تعمیرات بر اساس بررسی و تحلیل وضعیت داده ها زمانی روی ماشین (یا وسائل) انجام می گیرد که نیاز آن قبلا“ توسط تکنیکهای مختلف تشخیصی به تایید رسیده باشد. اما تعمیرات براساس ریسک پذیری بستگی به نتایج بازرسیهای مهندسین ، داده های قبلی ماشین حساس دارد که وضعیت کاری ماشین برای تعمیرات را مشخص می نماید. در هر دو حالت دستیابی به نتایج زیر مد نظر می باشد.
- افزایش قابلیت بهره برداری و کاهش خواباندن ماشین
- انتقال خرابی ها به زمان تعمیرات دوره ای
- اجرای تعمیرات فقط در صورت نیاز
- کاهش ریسک پذیری در خرابی ماشین
- افزایش درآمد از طریق کاهش خرابی ، کارمزد و مواد مصرفی
اغلب بیشتر تعمیرات براساس تجزیه و تحلیل وضعیت (CBM) صورت می گیرد. دراین روش وضعیت ماشین و وسائل با استفاده از تکنیکهای تشخیص مثل ارتعاش ، درجه حرارت ، فشار ، صدا ، آنالیز شیمیایی یا آنالیز روغن و … انجام می پذیرد. در این روش تعمیرات زمانی صورت می پذیرد که داده ها نیاز آنرا تایید نماید. کارآمدی و رشد این روش در 15 سال قبل با توجه به توسعه کامپیوتر فزونی پیدا کرده است.
مهمترین بخش در توصیه به استفاده از روش CBM هزینه های وسائل (ابزار دقیق) و نیروی انسانی مورد نیاز می باشد. هزینه تجهیزات یک برنامه آنالیز ارتعاش پایه ، مبلغ ده تا سی هزار دلار برآورد می شود که این مبلغ یکبار خواهد بود و در مقایسه با هزینه نیروی انسانی که برای تهیه و آنالیز داده ها، ارائه گزارش مؤثر از نتایج تا بتوان اجرای دقیق تعمیرات را تضمین نمود کمترین مبلغ است. برای تصدیق چنین هزینه ای در ترغیب بکارگیری CBM لازم است به دو سوال ساده زیر پاسخگو باشیم .
1- آیا توانستید از خرابی های اخیر در یک ماشین حساس عیبی را زودتر از موعد کشف و جلوگیری بنمائید، و اگر اینطور است چه مبلغی از هزینه های تعمیراتی را توانستید کاهش بدهید ؟
2- آیا واحد صنعتی در هنگام تولید قادر به تهیه یک قطعه حساس از ماشینی که خراب شده را داشته است؟
خیلی از واحدهای صنعتی ابزار پیشرفته و مناسب دستیابی به داده ها را خریداری می نمایند ولی مع الاصف برنامه آنها ناموفق می باشد ، چرا که به اندازه کافی اختیارات برای تصمیم گیری وجود ندارد. ناموفق بودن چنین برنامه ای ممکن است به تشخیص و فلسفه مدیریت که درگیر موضوعات مختلف و یا کسری بودجه باشد برگردد.
موفق ترین برنامه CBM در یک واحد صنعتی موقعی تحقق می یابد که حداقل یک نفر مشخص مسئولیت اولیه در قبال داده های جمع آوری شده ، آنالیز و گزارشات رسیده را داشته باشد. چنین شخصی ممکن است درگیر کارهای دیگری نیز باشد، ولی همیشه باید حق تقدم را به بررسی برنامه CBM بدهد.
نوع دیگر تعمیرات دوره ای پیشگیرانه ، استفاده از روش ریسک پذیری (RBM) می باشد. ملزومات RBM مجموعه ای از اطلاعات که در بازرسیهای دوره ای گردآوری و مبنای چگونگی ریسک پذیری خرابی ها در ماشین می گردد خواهد بود. نکته مهم در نگهداری از ماشین هایی که ریسک پذیری خرابی در آنها بالاترین می باشند، اطمینان داشتن از بازرسیهای دقیق انجام شده می باشد. این نوع تعمیرات بطور روزمره زمانی رخ میدهد که پرسنل تعمیرات بر اساس برنامه تنظیم شده تعمیراتی ماشین عمل نکنند .
روشهای معمول برای اجرای بهتر RBM و بازرسی های دوره ای ، استفاده از دستورالعمل انجمن مهندسین مکانیک امریکا تحت عنوان “راهنمای تعمیرات براساس ریسک پذیری – ASME1994 “ می باشد. هم اکنون مدل های اجرائی این دستورالعمل در ارتباط با ماشین آلات ویژه ای همچون توربین های بزرگ بخار، ژنراتورها و توربین های کوچک صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.
ریسک در خرابی یک ماشین بستگی به حاصلضرب احتمال خرابی در زمان تناوب خرابی ماشین دارد. اختمال خرابی ماشین از داده های مهندسی که شامل طراحی ، تاریخچه ، عملکرد، بازرسی و مانیتورینگ بدست می آید محاسبه می گردد. اگر داده های مربوط به احتمال واقعی و زمان تناوب خرابی در اختیار باشد، تشخیص و ارزیابی ریسک “کمی” و برنامه خیلی ساده می شود. اما اگر اطلاعات ناقص و ناکافی باشند، اظهارنظر متخصصین می توانند در کمی شدن آنالیز ریسک موثر باشد. وقتی یک بار تشخیص کامل انجام شود، نگهداری و تعمیرات ماشین می تواند با توجه به احتمال خرابی بالا و زمان دوره تناوب تعمیرات (یا بطور ترکیبی) هدایت صحیح صورت پذیرد.
روشهای اشاره شده در فوق برای تمرکز در نگهداری و تعمیرات ماشینهای حساس و مهمی که نیاز به توجه دقیقتر در وضعیت کاری موجود دارند طراحی شده است. بکارگیری هر دو روش ، هزینه های اولیه ای را تحمیل می نمایند، اما توانائی پرسنل و تجهیز آنها به ابزارهائی که بتوانند قابلیت بهره برداری و قابلیت اطمینان واحد را افزایش دهند را ارتقاء میدهد. این امر همچنین امکان کاهش هزینه های تعمیراتی در بلندمدت را بدنبال خواهد داشت.
برگرفته از سايت صبا
آدرس : http://www.energy-tech.com
- افزایش قابلیت بهره برداری و کاهش خواباندن ماشین
- انتقال خرابی ها به زمان تعمیرات دوره ای
- اجرای تعمیرات فقط در صورت نیاز
- کاهش ریسک پذیری در خرابی ماشین
- افزایش درآمد از طریق کاهش خرابی ، کارمزد و مواد مصرفی
اغلب بیشتر تعمیرات براساس تجزیه و تحلیل وضعیت (CBM) صورت می گیرد. دراین روش وضعیت ماشین و وسائل با استفاده از تکنیکهای تشخیص مثل ارتعاش ، درجه حرارت ، فشار ، صدا ، آنالیز شیمیایی یا آنالیز روغن و … انجام می پذیرد. در این روش تعمیرات زمانی صورت می پذیرد که داده ها نیاز آنرا تایید نماید. کارآمدی و رشد این روش در 15 سال قبل با توجه به توسعه کامپیوتر فزونی پیدا کرده است.
مهمترین بخش در توصیه به استفاده از روش CBM هزینه های وسائل (ابزار دقیق) و نیروی انسانی مورد نیاز می باشد. هزینه تجهیزات یک برنامه آنالیز ارتعاش پایه ، مبلغ ده تا سی هزار دلار برآورد می شود که این مبلغ یکبار خواهد بود و در مقایسه با هزینه نیروی انسانی که برای تهیه و آنالیز داده ها، ارائه گزارش مؤثر از نتایج تا بتوان اجرای دقیق تعمیرات را تضمین نمود کمترین مبلغ است. برای تصدیق چنین هزینه ای در ترغیب بکارگیری CBM لازم است به دو سوال ساده زیر پاسخگو باشیم .
1- آیا توانستید از خرابی های اخیر در یک ماشین حساس عیبی را زودتر از موعد کشف و جلوگیری بنمائید، و اگر اینطور است چه مبلغی از هزینه های تعمیراتی را توانستید کاهش بدهید ؟
2- آیا واحد صنعتی در هنگام تولید قادر به تهیه یک قطعه حساس از ماشینی که خراب شده را داشته است؟
خیلی از واحدهای صنعتی ابزار پیشرفته و مناسب دستیابی به داده ها را خریداری می نمایند ولی مع الاصف برنامه آنها ناموفق می باشد ، چرا که به اندازه کافی اختیارات برای تصمیم گیری وجود ندارد. ناموفق بودن چنین برنامه ای ممکن است به تشخیص و فلسفه مدیریت که درگیر موضوعات مختلف و یا کسری بودجه باشد برگردد.
موفق ترین برنامه CBM در یک واحد صنعتی موقعی تحقق می یابد که حداقل یک نفر مشخص مسئولیت اولیه در قبال داده های جمع آوری شده ، آنالیز و گزارشات رسیده را داشته باشد. چنین شخصی ممکن است درگیر کارهای دیگری نیز باشد، ولی همیشه باید حق تقدم را به بررسی برنامه CBM بدهد.
نوع دیگر تعمیرات دوره ای پیشگیرانه ، استفاده از روش ریسک پذیری (RBM) می باشد. ملزومات RBM مجموعه ای از اطلاعات که در بازرسیهای دوره ای گردآوری و مبنای چگونگی ریسک پذیری خرابی ها در ماشین می گردد خواهد بود. نکته مهم در نگهداری از ماشین هایی که ریسک پذیری خرابی در آنها بالاترین می باشند، اطمینان داشتن از بازرسیهای دقیق انجام شده می باشد. این نوع تعمیرات بطور روزمره زمانی رخ میدهد که پرسنل تعمیرات بر اساس برنامه تنظیم شده تعمیراتی ماشین عمل نکنند .
روشهای معمول برای اجرای بهتر RBM و بازرسی های دوره ای ، استفاده از دستورالعمل انجمن مهندسین مکانیک امریکا تحت عنوان “راهنمای تعمیرات براساس ریسک پذیری – ASME1994 “ می باشد. هم اکنون مدل های اجرائی این دستورالعمل در ارتباط با ماشین آلات ویژه ای همچون توربین های بزرگ بخار، ژنراتورها و توربین های کوچک صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.
ریسک در خرابی یک ماشین بستگی به حاصلضرب احتمال خرابی در زمان تناوب خرابی ماشین دارد. اختمال خرابی ماشین از داده های مهندسی که شامل طراحی ، تاریخچه ، عملکرد، بازرسی و مانیتورینگ بدست می آید محاسبه می گردد. اگر داده های مربوط به احتمال واقعی و زمان تناوب خرابی در اختیار باشد، تشخیص و ارزیابی ریسک “کمی” و برنامه خیلی ساده می شود. اما اگر اطلاعات ناقص و ناکافی باشند، اظهارنظر متخصصین می توانند در کمی شدن آنالیز ریسک موثر باشد. وقتی یک بار تشخیص کامل انجام شود، نگهداری و تعمیرات ماشین می تواند با توجه به احتمال خرابی بالا و زمان دوره تناوب تعمیرات (یا بطور ترکیبی) هدایت صحیح صورت پذیرد.
روشهای اشاره شده در فوق برای تمرکز در نگهداری و تعمیرات ماشینهای حساس و مهمی که نیاز به توجه دقیقتر در وضعیت کاری موجود دارند طراحی شده است. بکارگیری هر دو روش ، هزینه های اولیه ای را تحمیل می نمایند، اما توانائی پرسنل و تجهیز آنها به ابزارهائی که بتوانند قابلیت بهره برداری و قابلیت اطمینان واحد را افزایش دهند را ارتقاء میدهد. این امر همچنین امکان کاهش هزینه های تعمیراتی در بلندمدت را بدنبال خواهد داشت.
برگرفته از سايت صبا
آدرس : http://www.energy-tech.com
No comments:
Post a Comment