سرما زدگي

دماي بدن در آب و هواي خيلي سرد ممکن است پايين بيايد. بدن در برابر اين حالت يک سري عکس العمل از خود نشان مي دهد. در صورت عدم موفقيت عکس العمل هاي جبراني در جهت حفظ حرارت طبيعي بدن، دماي بدن به تدريج از 37 درجه به کمتراز 35 درجه مي رسد. علائمي که در سرمازدگي مشاهده مي شود، از خفيف تا بسيار شديد، عبارت اند از: احساس سرما و لرز، رنگ پريدگي، گيجي و کاهش سطح هوشياري، سفتي عضلات و تکلم نامشخص، کبودي لب ها و انگشت ها، از دست دادن حافظه و قدرت شناخت، کاهش ضربان قلب و تنفس، کاهش فشارخون.در سرمازدگي شديد نبايد از منابع حرارتي مستقيماً استفاده شود چرا که مي تواند بسيار خطرناک باشد و بيمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشيدن مايعات و اجازه فعاليت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسيژن به وي بسيار حائز اهميت است. اقدامات اوليه:در چنين شرايطي بايد از گرم کردن ناگهاني فرد مستقيماً خودداري نماييد و به مصدوم کمک کنيد تا به تدريج و با حرارت بدن خود دماي بدن را به حد طبيعي برساند.به همين منظور بايد فرد مصدوم را به مکاني گرم منتقل کرد و لباس هاي خيس او را در آورد و دور بدنش پتو پيچاند. اگر مصدوم بيهوش باشد علاوه بر انجام موارد فوق، او را به پهلو بخوابانيد. در صورتي که سرمازدگي در حد متوسط باشد مي توان از منابع حرارتي ملايم مثل کيسه آب گرم استفاده کرد ولي در سرمازدگي شديد نبايد مستقيماً از منابع حرارتي استفاده شود چرا که مي تواند بسيار خطرناک باشد و بيمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشيدن مايعات و اجازه فعاليت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسيژن به وي بسيار حائز اهميت است؛ کنترل مرتب نبض و تنفس و در صورت ايست قلبي- تنفسي، انجام CPR (عمليات احياء) ضروري است.