در سال 1970 سازمان بين المللي كار ، در يك همكاري نزديك با ( CIRA ) نسبت به چاپ كدهاي عملي براي ساخت و نصب و سرويس آسانسورها اقدام كرد و چند سال بعد براي پله هاي برقي نيز اين مطلب عملي گرديد. اين راهنمايي ها قرار است كه به عنوان راهنمايي در كشورهايي كه كدهاي ايمني ندارند به عنوان قواعد ايمني مورد استفاده قرار گيرد و همچنين براي ساير كشورها وقتي كه قصد تجديد نظرهايي در قواعد موجود دارند.
به عنوان يك پيشرفت جديد، جامعه اروپا ( EC ) به كميته اروپايي استاندارد ( CEH ) خاطر نشان ساخته كه نسبت به تهيه استاندارد اروپاي قواعد ايمني براي آسانسورهاي برقي و هيدروليك و نيز خدماتي ، پله هاي برقي و نوار انتقال دهنده هاي افراد اقدام نمايد، با حذف حصارها و سدهاي فني براي تجارب بين كشورهاي عضو جامعه اروپا.
( CEN ) كميته فني CEN/TCIO را با عنوان (( آسانسورهاي افراد، كالا و خدمات )) تأسيس نمود، دبيرخانه اين كميته به عهده ( AFNOR ) واگذار شد. اولين چاپ ( 1977 ) استاندارد ( EN81-1 )با توجه به پذيرش 9 كشور عضو مورد تأييد قرار گرفت.
براي تهيه قواعد ايمني اتفاقت امكان پذير در رابطه با آسانسورها بايد در نظر گرفته شوند، طبيعت كار آن ها ، بريدن ( قيچي شدن )، له شدن ، سقوط ، ضربه ، در تله افتادن، آتش سوزي ، ضربه الكتريكي ( شوك ) ، خسارت به مواد، حوادث ناشي از فرسودگي و در نهايت حوادث در اثر خوردگي و زنگ زدگي.
افرادي كه بايد محافظت شوند عبارتند از : استفاده كنندگان ، افراد مسئول تعميرات و نگهداري و بازرسي، افراد خارج از چاه آسانسور و اتاق موتورخانه آن. اشيايي كه بايد محافظت شوند عبارتند از : بارهاي داخل كابين ، قطعات مربوط به نصب آسانسور و ساختمان.
كميته هايي كه قوانين ايمني را تنظيم مي كنند بايد بر اين فرض باشند كه همه قطعات صحيح طراحي گرديده اند ، از قطعات مكانيكي و الكتريكي سالم ساخته شده اند ، از مواد با مقاومت كافي و كيفيت مناسب ساخته شده اند، و بي نقص هستند. عملكرد بي احتياطانه استفاده كنندگان بايد مدنظر قرار گيرد ولي دو عمل همزمان در اين خصوص يا استفاده نادرست از آموزش هاي ايمني را نمي توان در نظر گرفت.
از برش ( قيچي كردن ) با ايجاد فضاي كافي بين قطعات متحرك و نيز بين قطعات ثابت و متحرك جلوگيري مي شود. از له شدن و خرد شدن با تأمين ارتفاع كافي در بالاي چاه آسانسور ، بين سقف كابين و سقف ساختمان در وقتي كه كابين در بالاترين حد خود مي باشد جلوگيري مي شود، از اين جهت فضاي كافي براي استقرار شخص وقتي كه كابين در پايين ترين حالت خود در چاه آسانسور قرار مي گيرد لازم است اطمينان از اين فضاها با ضربه گيرها و يا متوقف كننده ها قابل تأمين است.حفاظت از سقوط در چاه آسانسور توسط درهاي بي منفذ پاگرد كه قابل بازشدن خود به خد نيستند به دست مي آيد ، از حركت اتاقك تا زماني كه درها كاملاً بسته نشده و به طور ايمن قفل نگرديده اند به وسيله قطع نيروي محركه اي كه مدار كنترل را تغذيه مي كند جلوگيري مي شود. ترجيحاً ، بهتر است درهاي ورودي پياده شدن در آسانسورهاي مسافربر از نوع موتوري و كشويي باشند.
برخورد و ضربه با جلوگيري انرژي جنبشي كه بستن درهاي موتوري و در تله افتادن مسافران در يك آسانسور از حركت افتاده به وسيله نصب يك بازشوي اضطراري روي درها و وسيله اي براي بلند كردن ترمز و حركت دادن ماشين با دست امكان پذير است.
از اضافه بار كابين با تعيين نسبت دقيق بين مقدار بار مقرر و مساحت مفيد كف كابين جلوگيري مي شود. درها در آسانسورهاي حمل نفر به گونه اي هستند كه از گير كردن افراد در فضاي بين آستانه كابين و چاه و يا در محل درهاي پاگرد جلوگيري مي شود. آستانه كابين بايد توسط محافظ انگشت پا با ارتفاعي كه كمتر از 75/0 متر نباشد جهت جلوگيري از حادثه مجهز شود. كابين بايد با چرخ دنده ايمني مجهز شود تا در مواقع حوادثي نظير سرعت زيادتر از حد نرمال و يا فقدان تعليق بتواند آن را متوقف كرده و يا آن را نگه دارد. اين چرخ دنده توسط يك كنترل كننده ( فرمانده ) وارد عمل مي شود. اين فرمانده توسط طنابي كه به كابين وصل شده فرمان مي گبرد.
وقتي كه مسافران در كابين به حالت عمودي ايستاده و در اين جهت حركت مي كنند تأخير در طول عملكرد بخش ايمني بايد بين g 2/0 تا m/s² 9 بوده باشد تا از مجروح شدن افراد جلوگيري شود. ( g شتاب ثقل استاندارد در سقوط آزاد )
تجربه نشان داده است كه حداكثر شتاب حركت ناگهاني m/s² 1 تا شتاب m/s² 4/1 حد عملي راحتي هستند كه بايد در نظر گرفته شوند.
بسته به مقررات ملي ، اصولاً بالابرهايي كه براي جابجايي كالاها ، وسايط نقليه و موتورآلات در نظر گرفته شده اند بايد توسط افراد مجاز و آموزش ديده همراهي شوند و ممكن است داراي يك يا دو ورودي مقابل هم بدون در باشند مشروط بر اين كه سرعت به 63/0 متر در ثانيه نرسد. عمق كابين كمتر از 5/1 متر نباشد و ديوار چاه در سمتي كه در تعبيه شده هم سطح و صاف باشد.
در بالابرهاي مخصوص حمل كالاهاي سنگين درهاي پاگرد معمولاً در جهت عمودي دو نيمه است و با موتور حركت مي كنند كه معمولاً چنين شرايطي را شامل نمي شوند، در اين شرايط بالابر نياز به يك در عمودي كشويي كه از توري فلزي ساخته شده باشد دارد. عرض مفيد كابين و درهاي پاگرد يكسان هستند تا خطري در پياده كردن بار در اثر شاخك هاي ليفتراك و يا ساير ماشين آلات ايجاد نشود. طراحي اين بالابرها بايد به گونه اي باشد كه تحمل بار ، وزن تجهيزات و نيروهاي ناشي از حركت، توقف و حركت معكوس را داشته باشند. ريل هاي هدايت كابين بايد بخصوص تقويت شوند. وقتي كه اجازه حمل اشخاص داده مي شود. تعداد آن ها بايد متناسب با حداكثر مساحت كف در دسترس كابين باشد. به عنوان مثال ، مساحت لازم براي يك بالابر براي جابه جايي 2500 كيلوگرم 5 متر مربع است كه متناسب با 33 نفر مي باشد. بارگيري و همراهي بار بايد به دقت انجام گيرد.
No comments:
Post a Comment