تا پيش از نيم قرن اخير، مسئله بهداشت، تنها به امور پزشكي و رعايت موازيني خلاصه مي شد كه صرفاً جنبه پيشگيري از بيماري ها و درمان و مداوا را به همراه داشت. اما كاربرد بهداشت، هنگامي پيله محدوديت خود را شكافت كه دنياي كهن سنتي، به جهان صنعتي تغيير ماهيت داد. از آن پس با رخ نمودنِ زندگي ماشيني و پديد آمدن صنايع گوناگون و رشد روزافزون آن، ايمني در فضاي كار و زندگي در شهرهاي بزرگ شرايطي را به وجود آورد كه مسايلي مانند بهداشت كار، بهداشت ايمني و بهداشت رواني مورد توجه قرار گرفت. آنچه موجب اين پديده ها شد، صرفاً مبتني بر تجربه هاي انسان در كار و زندگي و در عصر ماشين است كه ايجاد ايمني و مقابله با عدم ايمني از درون آن سرچشمه گرفته و بقاي موفقيت حرفه اي را تضمين مي كند. از آنجا كه گردش چرخ زندگي بر محور هزاران حرفه استوار شده و در اين ميان صنعت نقش عمده و اساسي را برعهده دارد، بهداشت حرفه اي در مراكز و مجموعه هاي گوناگون صنعتي از مسايلي است كه روز به روز توجه بيشتري را به خود جلب مي كند. در جامعه صنعتي، بهداشت حرفه اي به عنوان يك اصل و يك دانش ويژه مورد توجه قرار دارد و متخصصان و كارشناسان اين بخش براي هر شغل و حرفه اي تعريفي از بهداشت حرفه اي به دست داده اند كه اجراي آن در فضاهاي كاري، علاوه بر افزايش سلامت نيروي كار، به سود كارگزاران و صاحبان صنعت است و به عنوان ارزش افزوده اي پنهان، روند پيشرفت صنعت را افزايش مي دهد. از سويي مي دانيم، ايمني و بهره وري همانند دو روي يك سكه اند و جدانشدني، زيرا بدون ايمني، بهره وري متناسب به دست نخواهد آمد و ايمني نيز بدون اجراي اصول بهداشت حرفه اي ميسر نخواهد شد. به همين دليل در جوامع صنعتي پيشرفته، قوانين و مقررات بهداشت حرفه اي روز به روز پيشرفته تر مي شود. در واقع حركت اين پديده با پيشرفت صنعت توام و همراه است و هر روز قوانين و روش هايي مناسب با نوع و چگونگي حرفه ها وضع مي شود كه اجراي آن منتهي به ارتقاي بهداشت حرفه اي و ضمانت بهبود كار و سلامت افراد خواهد بود. براي مثال، بهداشت حرفه اي در يك مجموعه صنعتي محدود به محوطه هاي توليد نمي شود، بلكه تا دفاتر اداري و نحوه استفاده كاربران از سيستم هاي الكترونيكي مانند رايانه و ساير افزارها توسعه مي يابد. اگر در صنعت، در رابطه با كارگاهها و ماشين آلات و خطوط توليد، توصيه هايي براي اجراي بهداشت حرفه اي وجود دارد، در بخش هاي اداري و غيرتوليدي نيز به عنوان مثال، حتي براي استفاده از رايانه، به كاربران توصيه هايي مي شود كه از طرز نشستن آنها روي صندلي گرفته تا نور لازم براي كار با رايانه در قالب بهداشت حرفه اي تعريف شده است. با اين توضيح، بهداشت حرفه اي مبحثي بسيار گسترده و قابل توسعه در هر بخش از صنعت است. توجه عميق به مسئله بهداشت حرفه اي و اجراي روش هاي آن يك ضرورت است و به منزله تشخيص بيماري در طبابت مي ماند كه به گفته آگاهان، پنجاه درصد از درمان را شامل مي شود. يا به تعبيري بهتر، مانند پيشگيري از بروز و شيوع بيماريست كه خود كمتر از درمان به هزينه و اتلاف وقت و ضرر و زيان نياز دارد.
منبع : ماهنامه نفت پارس
No comments:
Post a Comment